อย่าหลอกตัวเอง

อย่าหลอกตัวเองเลย เพราะว่าหลอกคนอื่นได้ หลอกตัวเองไม่ได้หรอก

มีน้องบางคนที่นี่ ที่เพิ่งได้มีโอกาสมาอยู่เมืองนอกเป็นครั้งแรกในชีวิต ตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยห่างไกลพ่อแม่เลย จะทำอะไรก็จะอยู่ในสายตาของพ่อแม่ และครอบครัวมาโดยตลอด แต่พอได้มาเรียนต่อเมืองนอก ได้มาอยู่เมืองนอก ได้ห่างไกลจากสายตาของพ่อแม่และที่บ้าน ลวดลายต่างๆก็ไม่เคยออก มันก็จะเริ่มเล็ดลอดออกมา

ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยความสิระ จะกลับบ้าน จะเที่ยวยังไง ที่บ้านก็ไม่เคยรู้ เพราะตอนอยู่ที่เมืองไทย ไม่ค่อยออกเที่ยวเลย เด็กดีมาโดยตลอด ที่บ้านโทรมา จะตอบจะพูดไปยังไงก็ได้ เพราะที่บ้านไม่เห็น ไม่ได้รับรู้ เรียนไม่จบ ก็ไม่เป็นไร ก็บอกที่บ้านว่าที่นี่มันเรียนยาก ก็เท่านั้นเอง

จากภาพลักษณ์ที่เป็นคุณน้องหนู คุณลูกสุดที่รักของคุณพ่อ คุณแม่ คุณตา คุณยาย คุณปู่ และคุณย่า ก็ได้สลัดทิ้งไปหมดแล้ว ขอใช้ชีวิตให้สุดคุ้ม เที่ยวให้สุดเหวี่ยง พอที่บ้านที่เมืองไทยมาเยี่ยมที ก็สร้างภาพตบตา สร้างฉากแสดงละคร ว่าน้องหนูหนะ ยังเป็นน้องหนูที่หวานแหววและเรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้เหมือนเดิม (แต่ข้างในยับมาก) พ่อแม่และที่บ้านจะได้อุ่นใจ ส่งตังค์มาให้ใช้ต่ออีกเรื่อยๆ

เมือไหร่นะ น้องหนูปลอมๆพวกเนี๊ยะ จะเลิกหลอกตัวเอง และหลอกคนอื่นเสียที สงสารคนที่อยู่ทางบ้านที่เมืองไทยหนะ ส่วนพวกเราพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆที่อยู่ที่นี่ ก็เห็นไส้เห็นพุงหมดแล้วแหละ สร้างภาพลักษณ์ไปก็เท่านั้นแหละ ขอบอกว่า "ไม่ work" แล้วหละ หลอกตัวเองไปวันๆ ก็เท่านั้นแหละ ไม่ต้องหลอกตัวเองออก เปิดเผยมาเลยดีกว่า ว่าตอนนี้หนะ "ดีแตก"

มันเป็นเรื่องของเวลาหนะ

มีน้องๆหลายคนบ่นว่า ไม่ค่อยมีเวลา ทำโน่นไม่ทัน ทำนี่ไม่ทัน จะทำยังไงดี วันนี้พี่จอห์นก็ขอเขียนถึงเรื่องการบริหารเวลากันนิดหนึ่ง เพราะตัวพี่เจ...เองก็ทำอะไรหลายๆอย่าง ทำงาน ทำธุรกิจ เรียนหนังสือ(2 มหาลัยควบภายในเวลาเดียวกัน) ดูแลครอบครัว แต่ก็ยังมีเวลา enjoy life ไปว่ายน้ำ ไปตีแบตที่มหาลัย และทำงานกิจกรรมชมรมที่มหาลัยอีกด้วย แถมเป็นประธานชมรมอีกต่างหาก

ก็อยากจะบอกน้องๆว่า ทุกคนมีเลาเท่าเทียมกันครับ ทุกคนมี 24 ชั่วโมงภายใน 1 วันเท่าๆกัน ขึ้นอยู่กับว่า เราจะบริหาร 24 ชั่วโมงนี้อย่างไร เวลาว่างเราจะทำอะไรให้กับตัวเอง

มีหลายคนเอาเวลาว่างไปนั่งเล่นคอมพิวเตอร์เกมส์ ที่ยิ่งเล่น ก็ยิ่งติด และเวลาก็จะผ่านไปเร็วมาก บางคนนั่งเล่นเกมส์กันทั้งคืน จะรู้ตัวอีกที ก็เช้าแล้ว อะไรประมาณเนี๊ยะ เลยไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเลย

และก็หลายคนที่ชอบสังสรรค์ เฮฮาปาร์ตี้ มีปาร์ตี้กันทุกอาทิตย์เลย แบบนี้ก็ไม่ไหว ปาร์ตี้หนะดีนะ เป็นการเข้าสังคมอีกอย่างหนึ่ง ทำให้เราได้เพื่อนเยอะ สนุก และผ่อนคลาย แต่มีปาร์ตี้ทุกอาทิตย์ก็แย่เหมือนกัน เพราะปาร์ตี้แต่ละทีก็ถึงเช้ากันเหมือนกัน นานๆครั้งหนะไม่เป็นไรหรอก เอาเวลาปาร์ตี้เหล่านี้ มานั่งอ่านหนังสือ ทำการบ้าน น่าจะดีกว่า จะได้เรียนให้จบๆ กลับบ้าน ไปเมืองไทย ให้พ่อแม่ภูมิใจกับใบปริญญาเมืองนอกที่ได้มา

นอกจากจะปาร์ตี้แล้ว ก็มีหลายคนที่ติดการพนัน ชอบไปเล่นตู้ slot machine ที่คลับ เด็กนักเรียนไทยไปกันเยอะมาก อาจจะเป็นเพราะเก็บกด ที่เมืองไทยไม่มีเล่น พอที่นี่มีให้เล่น ก็เล่นกันใหญ่เลย เฉพาะเด็กอายุเกิน 18 ปีนะ เล่นกันทีก็หลายชั่วโมง ยิ่งเล่น ยิ่งเพลิน ยิ่งอยู่นาน บางคลับก็ปิดกันเกือบถึงเช้า ปิดตี 5 ที่ผ่านๆมา ก็ยังไม่เคยเห็นมีใครรวยหรือได้กำไรจากการเล่นตู้ slot machine สักที บางคนก็บอกว่าคืนนี้เล่นได้ ได้กำไรมาหลายตังค์ แต่เชื่อมั๊ยว่า พรุ่งนี้เค๊าก็จะกลับไปเล่นอีก และก็จะเสียเงินที่ได้มา คืนไปให้คลับ พี่เจ...เห็นมาเยอะแล้วแบบเนี๊ยะ ไอ้ตอนที่ได้กำไรหนะ คุยซะใหญ่โตเลยนะ แต่พอเสียมาหละก็ เงียบเชียว ไม่กล้าบอกใคร เพราะกลัวเสียหน้า ก็อยากจะบอกน้องๆว่า เอาเวลาส่วนเนี๊ยะ ไปทำอย่างอื่นที่มันมีประโยชน์มากกว่านี้น่าจะดีกว่า ทำการบ้าน อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลงก็ว่าไป

นอกจากนี้ ที่นี่ก็จะมีพวกผีเสื้อราตรี ตกดึกปุ๊บ ต้องออกเที่ยวทันที โดยเฉพาะคืนศุกร์ เสาร์ เนี๊ยะ เตรียมตัวกันหละ เที่ยวกันจังเลย dance กันจังเลย drink กันจังเลย นานๆครั้งหนะไม่เป็นไรนะ แต่ถ้าทุกอาทิตย์เนี๊ยะ ก็แย่หละ สูญเสียเวลาไปกับเรื่องพวกเนี๊ยะไม่เห็นว่ามันจะมีประโยชน์อะไรเลย จริงๆพี่เจ...ก็ออกเที่ยวนะ แต่จะนานๆครั้ง

น้องๆก็ลองคิดทวบทวนดูเอาเองนะ ถ้าเอาเวลาพวกเหล่าเนี๊ยะ มาทำอย่างอื่นที่มันเป็นประโยชน์มากกว่าเนี๊ยะ รับรองน้องๆจะไม่มานั่งบ่นว่า ไม่มีเวลา เวลาไม่พอ ทำการบ้านไม่ทัน อ่านหนังสือไม่ทันแน่นอน น้องๆที่มาเรียนที่นี่ก็โตๆกันแล้วน๊อ ห่างไกลพ่อแม่ที่เมืองไทย มีอิสระในการทำอะไรก็จริง แต่ต้องบริหารเวลาให้เป็น ถ้าทำได้อย่างเนี๊ยะ เรียนจบตามที่เวลาที่ทางมหาลัยกำหนดแน่นอน