Sunday, November 29, 2015

ป้า ต้องปล่อยวาง


เรารู้จักคุณป้าท่านหนึ่งที่ออสเตรเลีย คุณป้าจะมาช่วยดูแลหลานทุกๆปี เพราะพ่อกับแม่ของหลานต้องทำงาน ไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลลูกสักเท่าไหร่

ป้าก็จะเป็นคนขี้บ่นนิดหนึ่ง ตามประสาคนแก่ที่ยังปลงไม่ตก ปล่อยวางยังไม่ได้ ห่วงอะไรไปหมดทุกอย่าง

ป้ายังมีความคิดและการปฏิบัติเดิมๆในการเลี้ยงดูหลานคือ พูดจาตวาดหลานอะไรแร็งๆ บ่นอะไรซ้ำๆซากๆ ซึ่งก็บอกได้เลยว่าไม่เป็นผล เพราะคุณป้าเองก็มาเลี้ยงหลานได้แป๊บๆ เดี๋ยวก็กลับเมืองไทยแล้ว ป้าไม่ได้อยู่ที่ออสเตรเลียถาวร

บางทีเราก็อยากจะบอก อยากจะพูดกับป้าว่า วิธีการเลี้ยงหลานของป้าไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ แต่เราก็พูดอะไรมากไม่ได้ เพราะเราเองก็เป็นเด็ก เราอายุน้อยกว่า ตามประเพณีไทยเรา เด็กก็ต้องให้ความเคารพกับผู้ใหญ่และผู้ที่สูงอายุ ดังนั้นการที่เราจะพูดจะอะไรกับป้า เราก็ต้องระวัง อีกอย่างเราก็ไม่ใช่คนในครอบครัวเค๊าเสียด้วยสิ เราก็แค่คนไทยที่รู้จักกันที่ออสเตรเลีย ก็แค่นั้นเอง

ถ้าเป็นไปได้เราเองก็อยากจะบอกให้ป้าแกปล่อยวางมากกว่า เพราะเด็กสมัยนี้เหรอ ตวาดไปก็เท่านั้น พูดเสียงดังไปก็เท่านั้น เด็กๆเค๊าชอบทำหูทวนลมกัน จริงๆแล้วคุณป้าเดินทางเข้าออกออสเตรเลียมาเลี้ยงหลานได้ 16 ปีแล้ว ป้าน่าจะรู้นะว่าวิธีการเลี้ยงหลานของป้ามันไม่ได้ผล

การว่ากล่าว ตักเตือน หรือสั่งสอนเด็ก บางทีถ้าเราปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพ่อแม่เค๊าก็จะดีกว่า เรามีหน้าที่แค่ช่วยดูแลสวัสิดการของเด็ก ดูแลเรื่องอาหารการกินและความเป็นอยู่เวลาพ่อแม่เค๊าไปทำงานก็พอแล้ว เรื่อง discipline เด็ก อบรมบ่มนิสัยอะไรนั้น ปล่อยให้พ่อแม่เค๊าจัดการกันเองจะดีกว่า

ถึงแม้ว่าเราเป็นย่า เป็นยาย เราก็ไม่ใช่พ่อแม่เค๊า บางทีพูดอะไรไปมันก็ป่วยการเปล่าๆ สู้คุณป้าปล่อยวางลงไปนิดหนึ่ง ทำตัวชิวๆสบายๆ ป้าเองก็จะได้ไม่เครียด เพราะดูๆแล้วเครียดไปก็ไม่เกิดประโยชน์

การเลี้ยงดูเด็กแบบสมัยเก่าๆ แบบตะคอกและตวาด มันหมดสมัยแล้วหละ มันไม่ได้ผล มันไม่ work เอาเวลาเราไปทำอะไรอย่างอื่นจะดีกว่ามั๊ย....

Friday, November 13, 2015

เล่นหวย รวยหรือจน


เล่นหวย รวยหรือจน หวยเป็นความหวังลมๆแล้งๆหรือเปล่า เล่นหวยแล้วรวยมั๊ย เดี๋ยวเรามาอ่านกัน

เรามั่นใจว่าคนไทยแทบจะทุกภาค ทุกเหล่ากอ โดยเฉพาะกลุ่มคนรากหญ้าหรือผู้มีรายได้น้อยด้วยแล้วละก็ จะรู้จักมักคุ้นกับการเล่นหวยกันเป็นอย่างดี… บางคนก็ได้บ้าง นั่น นี่ โน่น นิดหน่อย บางคนก็เล่นสะจนหมดตัว … 
แต่กระนั้นก็เถอะ มันไม่ได้ทำให้คนเล่นหวยลดน้อยลงไปเลย… ในทางกลับกัน หลายๆคนทุ่มทุนสร้างกันไปเลยทีเดียว เพียงเพื่อหวังใช้โชคชะตา หวังรวยทางลัดแบบไม่ต้องออกแรงอะไรเลย คิดเอาง่ายว่าเล่นไปแล้วคงจะ "รวย" เร็ว

จากการสังเกตุเราอยากจะแยกกลุ่มคนที่เล่นหวยเป็นสองประเภทใหญ่ๆด้วยกัน ประเภทแรก 
พวก “ซื้อหวยเล่นๆสนุกๆ” กับ ประเภทที่สอง พวก “ซื้อหวยแบบจริงจังกะเอารวย” ซื้อจนกลายไปเป็นอาชีพ กลายเป็นนิสัย ติดงอมแงม

1. “ซื้อหวยเล่นๆสนุกๆ”

ลักษณะนิสัยของนักเล่นหวยในกลุ่มนี้ดูจะไม่ค่อยเป็นปัญหาสักเท่าไหร่ เพราะส่วนมากพวกเค๊าจะซื้อในจำนวนเงินที่น้อย เช่น งวดละ 100 - 200 บาท หรือถ้าเป็นหวยรัฐบาลก็อาจจะครั้งละ 1-2 ใบ ก็ซื้อเพื่อความสนุกๆเล่นๆเฉยๆ แต่ก็แอบหวังอยู่ลึกๆว่าอาจจะถูกบ้าง แต่อย่าลืมนะครับว่า
นี่คือจุดเล็กๆ จุดเริ่มต้นที่ทำให้คนเริ่ม "ติด" เพราะยังไงเสีย "หวย" มันก็คือการพนันเราดีๆนี่เอง "ติด" เพราะว่าอารมณ์ตื่นเต้น ได้ลุ้น

2. “ซื้อหวยกะเอารวย”

จากการสังเกตุ คนกลุ่มนี้แหละเป็นกลุ่มคนที่มักสร้างปัญหาให้กับตัวเองและสังคม เพราะพวกเขาจะซื้อหวยด้วยความจริงจัง ซื้อชนิดที่ว่าหากถูกขึ้นมาครั้งหนึ่งต้องได้เงินมหาศาล หวังรวยแบบง่ายๆ ทางอ้อม แต่ก็อยากจะให้จำไว้เสมอว่า อะไรที่มันได้มาง่ายๆมันก็เสียไปได้ง่ายๆ เช่นเดียวกัน ฉันใดก็ฉันนั้น

คนกลุ่มนี้จะทุ่มทุนในการซื้อเป็นจำนวนมาก งมงายไร้สาระ คนที่ถูกหวย สุดท้ายแล้วก็จะเอาเงินที่ถูกกลับมาซื้อใหม่อยู่ดี สุดท้ายตังค์ที่ได้จากการซื้อหวยมันก็อยู่กับเราไปได้ไม่นาน แล้วปัญหาเรื่องเงินอะไรต่างๆก็จะตามมา ครอบครัวแตกร้าว
สามีภรรยามีการแยกทางกันก็มีเยอะแยะ การงานไม่ทำ กลายเป็นปัญหาสังคมอีก น่าเบื่อ...

คนกลุ่มนี้พอวันใกล้หวยออกก็จะชอบตระเวนไปด้วยกันกับกลุ่มคนที่คลั่งหวยด้วยกัน พวกฝันลมๆแล้งๆ เที่ยวหาเลขเด็ดตามสถานที่ต่างๆไปทั่ว เสียเงินเสียทอง และยังเสียเวลาอีกด้วย พวกนี้เป็นพวกหนักสังคม พวกสังคมไร้สาระ หวังรวยทางลัด

จริงอยู่ที่ “หวย” อาจเปลี่ยนฐานะคนได้เพียงในชั่วข้ามคืน แต่เราก็ต้องดูความน่าจะเป็นด้วยว่ามันมากน้อยแค่ใหน เพราะทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนมาจาก “โชคชะตา” ซึ่งหาความแน่นอนอะไรไม่ได้เลย อีกทั้งเรายังไม่สามารถควบคุมปัจจัยอะไรได้เลย สรุปคือเสี่ยงดวงกันดีๆนี่เอง 


คิดจะรวยทางลัดเหรอ พวกคนที่ออกไปตามหาเลขเด็ดหนะเหรอ เอาเวลามาทำการทำงานจะดีกว่ามั๊ย... จะไปเสียเงินเสียทอง เสียเวลาอะไร ทำไมกันเนี๊ยะ ไม่เข้าใจ

ไม่รู้สินะเรายังไม่เห็นใครรวยได้เพราะหวยสักที


ลองคำนวณดูนะว่าในแต่ละเดือนเราหมดเงินในการวัดดวงไปเท่าไหร่…. มันมากพอที่จะนำเงินเหล่านั้นไปลงทุนทำอะไรสักอย่างหรือเปล่า… 
เราเอาเงินทุนเหล่านั้นไปเอาอะไรอย่างอื่นจะดีกว่ามั๊ย

สรุปแล้ว เล่นหวย รวยหรือจน ก็เก็บเอาไปคิดกันเองก็แล้วกันนะครับ

Sunday, November 1, 2015

Melbourne Cup

เดือนพฤศจิกายนของทุกปีที่ออสเตรเลีย ที่รัฐวิคตอเรีย Victoria วันอังคารแรกของเดือนก็จะมีการแข่งม้า เรียกว่า Melbourne Cup ซึ่งเป็นการแข่งม้าระดับโลก จะมีม้ามาจากทุกมุมทุกประเทศของโลกส่งม้าเข้ามาแข่งขัน และเงินรางวัลก็หลายล้านเหรียญออสเตรเลียเลยทีเดียว เงินรางวัลเป็นหลักล้านเหรียญครับพี่น้อง ดังนั้นที่ Victoria จึงจัดให้ Melbourne Cup เป็นวันหยุดราชการ

เราเข้าใจนะครับว่างานใหญ่แบบนี้ มันก็เป็นการดึงดูดเงินนักท่องเที่ยวให้มาเที่ยวที่ Melbourne กิจการร้านค้า ขายดิบขายดี โรงแรมและร้านอาหาร ไม่ต้องห่วงครับ โกยเงินกันเป็นกอบเป็นกำ สร้างรายได้ให้กับรัฐ Victoria เป็นอย่างมากมายมหาศาล ในขณะเดียวกันรัฐอื่นๆอย่างเช่นรัฐ New South Wales เอง จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับรัฐ Victoria เค๊าเลยนะ แต่ก็อย่างว่าแหละ มนุษย์เราสามารถหาเหตุผลในเรื่องของการกิน เล่น เที่ยว ได้ง่ายๆ

ที่รัฐ New South Wales เองก็จะมีโปรโมชั่นตามร้านอาหาร โรงแรมหรือผับต่างๆ จะมีการจัดฟังก์ชั่นกัน จัด Melbourne Cup lunch กัน ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันกับรัฐ Victoria เลย ก็ไม่รู้นะว่าที่รัฐอื่นจะเป็นอย่างรัฐ New South Wales หรือเปล่า

บริษัทอะไรต่างๆก็ประมาณว่าทำงานกันแค่ครึ่งวันเพราะพอตกเที่ยงปุ๊บ ก็จะไป Melbourne Cup lunch ตามผับ ตามโรงแรมกัน คือเริ่มกินกันตั้งแต่เที่ยงจนบ่าย และก็เลยต่อกันไปจนถึงเย็น พอประมาณ 5 โมงเย็นก็จะมีแต่คนเมาเดินข้ามถนนกัน เวลาคนเมาเดินข้ามถนนกันเนี๊ยะ คือประมาณว่าเค๊าคือเจ้าถนน เราขับรถก็ต้องให้เค๊าไปก่อน จะถูกจะผิดจราจรค่อยว่ากันทีหลัง เพราะว่ามันเป็น Melbourne Cup ครับพี่น้อง

แต่ที่เราไม่เข้าใจก็คือ Melbourne Cup จริงๆแล้วมันก็คือการแข่งม้าเราดีๆนี่แหละ เพียงแต่รัฐ Victoria เค๊าโปรโมตดีจนกลายเป็นกีฬาระดับโลก แต่จะมีมั่งมั๊ยที่ใครสักคนมองลงไปลึกๆว่า จริงๆแล้วการแข่งม้ามันก็คือการเล่นพนันในอีกรูปแบบหนึ่ง เป็นการทรมารสัตว์ในอีกรูปแบบหนึ่ง ถ้าม้าวิ่งแข่งแล้วล้ม แล้วขาหัก สิ่งที่มนุษย์เราทำกัน ไม่ใช่เอาม้าไปรักษานะครับ ทางสัตวแพทย์จะฉีดยาฆ่าม้าไปเลย 

สรุป ชีวิตของสัตว์พวกนี้เกิดมาเพื่อให้ความบรรเทิงแก่มนุษย์เหรอ
สรุป มนุษย์คิดกันได้แค่นี้เองเหรอเนี๊ยะ เรามาถึงจุดนี้กันแล้วใช่มั๊ย จุดที่เอารัดเอาเปรียบชีวิตของผู้อื่นเพื่อที่จะแสวงหาผลประโยชน์ของตัวเอง
เรามาถึงจุดนี้กันแล้วใช่มั๊ย ที่วันแข่งม้ากลายเป็นวันหยุดราชการ ถึงแม้ว่าจะแค่รัฐเดียวก็เถอะ

อยากจะรู้จริงๆ...

มันช่างเป็นอะไรที่น่าสมเภชจริงๆนะ... ชีวิตมนุษย์เรา