จริงแล้วชีวิตคนเราหลายๆคน ก็ไม่แตกต่างไปจากละครนะ
ทุกข์ สุข หวานอมเปรี้ยว มีกันทุกรูปแบบ ทุกรสชาติ
แต่ก็ดีออก คนเราจะได้มีประสบการณ์ชีวิต ชีวิตจะได้มีรสชาติ
ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วชีวิตเราก็จะจืดชืดไร้รสชาติ
แต่ละครชีวิตที่เป็นของเรา เราเขียนบทเองได้
เราเป็นตัวเอก เราแสดงเองได้
เพราะท้ายที่สุดในชีวิตแล้ว เรานี่แหละจะเป็นคนที่รู้ดีที่สุดว่า
"ท้ายที่สุดแล้ว เราต้องการอะไรในชีวิต"
ชอบแบบใหน อยากได้แบบใหน ก็เขียนเอา
ก็ตัดสินใจเอา
ชีวิตเรา เราไม่ให้ใครมาลิขิต
เราไม่ให้ใครมาบงการชีวิตเรา
เลือกคิด และเลือกทำ ในสิ่งที่ดีที่สุด และชอบธรรม
