ชาวบ้าน ต่างจังหวัด ไร้พิษภัย
ตอนเช้าเอากับข้าวมาถวายพระที่วัดป่า
ช่างเป็นอะไรที่น่าประทับใจจริงๆนะ
ชีวิตคนต่างจังหวัด ปราศจากการเสแสร้ง
การพูด การจา อ่อนหวาน นุ่มนวล ฟังแล้วลื่นหู
topic และเรื่องราวที่พูดคุยกันก็เป็นอะไรที่สบายๆ ไม่มีอะไรที่ซีเรียสหรือต้องเก็บเอามาคิดให้เปลืองสมอง
ชีวิตดูไม่รีบร้อน ไม่ต้องทำอะไรแข่งกับเวลา
ช่างเป็นอะไรที่น่าอิจฉาจริงๆนะ
พวกเขาจะรู้หรือเปล่านะ ว่าพวกเขาช่างโชคดีจริงๆ ที่มีชีวิตแบบนี้
สังคมชาวบ้าน มันช่างแตกต่างจากสังคมเมืองโดยสิ้นเชืองนะ
ชีวิตไม่หวูหวา ไม่ฟู่ฟ่า ไม่เวินเวอร์
ถ้าเรามีชีวิตแบบนี้ทุกๆวันได้ ก็คงจะดีสินะ
จริงๆแล้วเราเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ได้นะ แต่เราไม่จำเป็นต้องละทิ้งทุกสิ่งอย่างเพื่อมาใช้ชีวิตแบบนี้ คนเราสามารถ balance ชีวิตการทำงาน และการใช้ชีวิตได้นะ ถ้ารู้จักการบริหารชีวิต
สังคมชาวบ้าน หรือเมืองรอบนอก ตอนนี้ระบบการสื่อสารอะไรต่างๆ นาๆ เริ่มสะดวกและทันสมัยแล้ว เราคิดว่าการเอา laptop มานั่งทำงานตามสถานที่แบบนี้ สามารถทำได้นะ
ก็ได้แต่แอบบอกกับตัวเองว่า.... "เอาหนะ โอกาสหน้า เราจะ plan ชีวิตการทำงานให้ดีๆ ให้เราสามารถเอางานมาทำที่นี่ได้ด้วย" จะได้ทำงานไปด้วย ใช้ชีวิตเรียบง่าย ทำตัวเป็น "สังคมชาวบ้าน" ไปได้ด้วย
No comments:
Post a Comment