นอกจากจะต้องกินกับเพื่อนร่วมงานแล้ว
เราก็ต้องกินกับเพื่อนสมัยเรียนมหาลัย
แล้วก็ต้องกินกับเพื่อน ๆ ที่สนิทกัน เพราะลูกลิงเล่นด้วยกันด้วย
มีสังคมหลายกลุ่มที่เราต้องเข้า
บางวันก็มี Christmas lunch กับเพื่อนที่ทำงาน
วันต่อมาก็เป็น Christmas dinner ที่บ้านเพื่อน กับเพื่อนสนิท
อะไรประมาณนี้
ช่วงนี้เรา fussy ในเรื่องการกิน
จะเรียกว่า fussy หรือเปล่าเราไม่รู้นะ แล้วแต่ใครจะคิด
เอาเป็นว่าเราเลือกที่จะหยิบอะไรใส่ปาก ใส่ร่างกายเราละกัน
ก็เหมือนรถนั่นแหละ เลือกเอาจะเติมน้ำมันแบบ E10, unleaded 91 หรือ unleaded 95, 98 อะไรก็ว่าไป
เติมแบบไหน ได้แบบนั้น
ร่างกายเราก็เหมือนกัน you are what you eat
กินอะไรเข้าไป แล้วก็ไม่ต้องมาบ่นว่าอ้วน ก็เลือกที่จะกินเองหนิ
ไม่ต้องไปโทษใคร ให้โทษตัวเองที่ไม่มีความยับยั้งชั่งใจ ไม่ฉลาดที่จะเลือกกิน
ไปร้านอาหาร เราก็สามารถเลือกสั่งอะไรที่ lean และก็ healthy ได้
ไป Christmas dinner ที่บ้านเพื่อนสนิท
ถ้าสนิทกันมากพอ เราก็บอกเขาได้ สั่งเขาได้
เอานะ เราไปมาหาสู่กันมา 13 ปีแล้ว
เพื่อนก็เป็น chef ทั้งสามีและภรรยา อยากกินอะไรสั่งได้ เขาชอบทำอาหารอยู่แล้ว
เราก็เลย SMS ไปบอกเพื่อนว่า ปีนี้ฉันขอเน้นผักละกัน เธอทำอะไรก็ทำไป ทำผักเผื่อฉันละกัน เพิ่มจากปีที่แล้วนิดหนึง อะไรประมาณนี้
ใช่จ๊ะ ยังใช้ SMS อยู่เลย เพื่อนเป็นชาวต่างชาติ เขามี apps ของเขา เขาไม่ได้ใช้ apps คล้ายกับของเรา
เอ๊ะเราไปสร้างความลำบากใจให้กับเพื่อนเราหรือเปล่านะ
ไม่นะ ก็ร่างกายนี้เป็นของเรา
เราเลือกที่จะกินแบบนี้
ถ้าเราไม่ดูแลร่างกายเราตอนนี้ ไปดูแลตอนแก่ ก็คงจะสายเกินไปละมั้ง
ใครอยากกินมันหมู หมู 3 ชั้น เขาก็มีนะ ก็กินไปสิ ไม่ได้ห้าม
Christmas dinner ปีนี้เรามาแปลก
Green tea instead of coffee
Apple instead of muffin (น้ำตาลเยอะ) อะไรประมาณนี้
ก็โชคดีที่เพื่อนกลุ่มนี้ คนที่เป็น host เขาเป็น chef ก็เลยไม่มีปัญหา
แต่ถ้าเพื่อนกลุ่มจากมหาลัย ก็จะออกแนว BBQ, อันนั้นเราสั่งอะไรไม่ได้ ก็พยายามหลีกเลี่ยง red meat เอา เน้น seafood แทน
กับเพื่อนกลุ่มมหาลัย ก็จะออกแนวเข้าเมืองตาหลิ่ว หลิ่วมาตาม no choice เพราะเพื่อนมหาลัย เป็นเด็ก computer science จาก UOW; University of Wollongong, เด็ก nerd แต่ละคนทำกับข้าวไม่เป็นหรอก รวมถึงตัวเราด้วย BBQ ย่าง ๆ ปิ้ง ๆ จับโยน จับวาง หนะพอได้... no choice จริง ๆ
Christmas ก็เป็นฤดูกาลแห่งการพบปะสังสรรค์
พบปะสังสรรค์ด้วยสตินะครับ
...รักนะ...
จอห์น เผ่าเพ็ง; เพราะฉะนั้น มันถึงเป็นเช่นฉะนี้
No comments:
Post a Comment