แต่ลองคิดใหม่กันดีกว่าไหมว่า
แล้วทำไมเราต้องไปพึ่งใครคนอื่นด้วยละ
แล้วทำไมเราไม่พึ่งตัวเราเอง
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตนหรือเปล่า
เหตุการณ์บางเหตุการณ์เราอาจจะมีความรู้สึกว่า โลกทั้งใบได้ล้มทับมาที่ตัวเรา
เราอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดของชีวิต
ดีซะอีกไม่ใช่เหรอถ้าวันนี้เราได้อยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดของชีวิตเรา เพราะมันจะลงต่ำไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว ที่เหลือต่อจากนี้ มันก็มีแต่จะดีขึ้น ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ
ทุกเหตุการณ์ในชีวิตของคนเรา มันคือบททดสอบของชีวิต
แหงนหน้ามองฟ้า แล้วบอกกับฟ้าเบื้องบนสิว่า "หนักกว่านี้มีอีกไหม" แล้วก็ก้มหน้า สู้ชีวิตกันต่อไป
ปัญหาทุกอย่าง มีเอาไว้ให้เราแก้
ไม่ใช่มีเอาใว้ให้เราท้อ
ทุกสิ่งอย่างคือบททดสอบของชีวิต
บนโลกใบนี้ มันไม่มีที่ให้ยืนสำหรับ "ผู้แผ้" แล้วเราจะยอมแพ้เหรอ
ชีวิตคนเรา เจอะเจอปัญหาอะไร อย่าเพิ่งท้อ
มันยังมีอีกหลายคนก็หนักกว่านี้ ที่หนักว่าเรา
บอกกับตัวเองง่าย ๆ สั้น ๆ ว่า แค่นี้เหรอ "เอาอยู่"
"พี่งใครไม่ได้เลย" ก็ถูกต้องที่สุดแล้วจ๊ะ
ชีวิตนี้เป็นของเรา เราต้องพึ่งตัวเองสิ อย่าไปพึ่งคนอื่น
อันไหนที่เราไม่เก่ง ไม่ชำนาญในเรื่องนั้น ๆ เราก็ต้องหาที่ปรึกษา
ที่ปรึกษา
ไม่ใช่ที่พึ่ง
ที่ปรึกษาก็มีเอาไว้ปรึกษา ไม่ได้มีเอาไว้พึ่งพาหรือแอบอิง
เราจะต้องแยกกันให้ออก
หาที่ปรึกษา ปรึกษาแล้ว สุดท้ายแล้วการตัดสินใจและการกระทำทุกอย่างก็ต้องขึ้นอยู่ที่เราแล้วหละ
เราจะต้องไม่เอาชีวิตเราไปฝากไว้กับใคร
ชีวิตเรา เราจะต้องกุมบังเหียนชีวิตของเราเอง
คนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
เลิกโทษฟ้า เลิกโทษชะตา
เลิกเล่นบทเหยื่อ
เลิกเล่นบทผู้แผ้
เลิกเล่นบทผู้ถูกกระทำ
"ดาวพระศุกร์" ในยุค 4.0 แบบนี้ มันไม่มีมานานแล้วจ๊ะ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของใครก็ตามแต่
เราก็ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะครับ
เจอปัญหาอย่าท้อ
ปัญหามีเอาไว้แก้
แก้กันไปทีละเปราะ แล้วทุกอย่างก็จะค่อยคลี่คลายไปเอง
เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่หย่าหยุด
เราขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะครับ
No comments:
Post a Comment