มิตรแท้ ศรัตรูถาวร

มีเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน ที่มันทำให้เราเห็นว่า เออ บางทีนะไอ้คำว่า "มิตรแท้ ศรัตรูถาวร" มันคงไม่มีจริงๆ โดยเฉพาะโลกและสังคมปัจจุบันที่คนต้องดิ้นรนและแสวงหาเพื่อความอยู่รอด และเพื่อปากท้องและผลประโยชน์ จนบางทีก็ลืมอุดมการณ์และจุดยืนของตนเอง

แต่บางคนก็เลือกหาทางออกง่ายๆด้วยเพียงเพราะอ้างว่า "อุดมการณ์กินไม่ได้" ท่าทางมันก็คงจะจริงแหละนะ อุดมการณ์มันก็คงกินไม่ได้จริงๆ แต่อุดมการณ์มันก็บ่งบอกถึงความเป็นเราไม่ใช่เหรอ ความเป็นตัวตน หากคนเรามันขาดอุดมการณ์ไปแล้ว แล้วค่าของคนจะเหลืออะไรอีก

กิ้งก่าสามารถเปลี่ยนสีได้เสมอเพื่อให้เข้ากับสถานการณ์และเพื่อความอยู่รอด คนเราก็เหมือนกันสามารถเปลี่ยนมิตรมาเป็นศรัตรูและสามารถเปลี่ยนศรัตรูมาเป็นมิตรได้ และที่ทำก็อาจจะด้วยเหตุผลส่วนตัวหรือการเอาตัวรอดอะไรสักอย่างก็เป็นได้ ทุกคนจะสรรหาเหตุผลเพื่อมาเข้าข้างตัวเองเสมอ

บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่า สรุปแล้วคนเราพฤติกรรมบางอย่างเนี๊ยะ เราทำกันไปเพื่ออะไรกันแน่

กิ้งก่าเปลี่ยนสีเราพอเข้าใจ แต่คนเปลี่ยนสีนี่สิ เข้าใจยาก มันทำให้ค่าของความเป็นคนลดลง ศักดิ์ศรีความเป็นคนมันหายไป โดยเฉพาะคนที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว คนเราเกิดมาเป็นคน เราต้องมีจุดยืนที่แน่นอน ไม่งั้นเราก็จะกลายเป็นไม้หลักปักเลน แล้วคนที่เป็นผู้ใหญ่มันก็ทำให้ขาดความเคารพและนับถือ อย่าทำอะไรไปเพียงเพราะว่า "ฉันไม่แคร์" อย่าทำอะไรไปเพียงเพราะว่าเรา "อยากจะได้" "อยากจะเอา" ไม่แนะนำนะครับ

ส่วนตัวแล้วเราก็ไม่ได้ไปมีอะไรกับใครหรอกนะ เพียงแค่เห็นพฤติกรรมของคนแล้ว มันทำให้เราฉุกคิด ก็แค่นั้นเอง เมื่อเราเห็นความตอแหลของคนแล้วมันทำให้โลกนี้ดูหน้าเบื่อ มันดูจอมปลอม และไม่เที่ยง

เราคิดว่าโลกนี้จะหน้าอยู่มากกว่านี้ ถ้าคนเราไม่ดิ้นรนอะไรมาก ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างผาสุก ใช้ชีวิตเรียบง่ายกันจะดีกว่ามั๊ย ขอมีแต่มิตรก็แล้วกัน ไม่ต้องการศรัตรู แต่ถ้าใครเลือกที่จะเป็นศรัตรูหรืออะไรกับใครก็ขอให้มีจุดยืนที่มั่นคงก็แล้วกัน ไม่ใช่ว่าวันหนึ่งเธอเที่ยวไปประกาศว่าคนนั้นไม่ดีอย่างโน้น คนโน้นไม่ดีอย่างนี้ แต่เอ๊ะทำไมวันนี้ดูเธอญาติดีกับคนๆนี้มากเลยนะ งงจ๊ะ เราตามไม่ทัน...

จะทำอะไร ยังไง จะอยู่ฝ่ายใหน เลือกเอาสักอย่าง