การขอความช่วยเหลือของหลายๆคนที่แตกต่างกันออกไป บางคนก็แบบว่าเอางานมาวางข้างหน้าแล้วก็แบบว่า เออ เธอ ช่วยฉันหน่อย อะไรประมาณนี้
บางคนก็แบบว่า เออ เธอ ดูอะไรตรงนี้ให้หน่อยสิ พอดูเสร็จมันก็เลยเถิด ดูจุดอื่นๆ ดูนั่น นี่ โน่นไปเรื่อย
บางทีมันก็เป็นการยากนะ ยากที่จะปฏิเสธอะไร ใครสักคน เพราะเขาเองก็ไม่ได้ถามเราว่าเราว่างหรือเปล่า เรามีเวลามั๊ย
คือเขาสรุปกันมาเองเรียบร้อยเสร็จสรรพแล้วว่าเราว่าง เราเวลาช่วยเขาได้ อะไรประมาณนี้ เพราะหลายๆครั้ง ที่หลายๆคนก็ไม่เคยสอบถามเราตรงจุดนี้เลย
ถามว่าเหนื่อยมั๊ย ไม่นะ ไม่เหนื่อยกาย แต่มันเหนื่อยใจมากกว่า
ยินดีที่ให้ความช่วยเหลือทุกคนนะ แต่ไม่ชอบกับการที่ต้องถูกมัดมือชก แต่ก็เอาเถอะคิดสะว่าทำๆไป ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ประสบการณ์ชีวิตอะไรหลายๆอย่างมันสอนให้เราไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวหรือสนิทอะไรกับใคร สนิทไปก็เปลืองตัว ประสบการณ์ชีวิตมันสอนให้เรารู้ว่า อยู่กับคนในครอบครัว ใช้ชีวิตกับคนครอบครัวให้มาก จะดีที่สุด...
No comments:
Post a Comment