ส่วนตัวน้องเอง ก็แอบมีความหวังว่าเขาคนนั้นจะกลับมา ว่างั้นเถอ อะไรกันเนี๊ยะ ชีวิตคนเรา มันไม่มีความหมาย มันไร้ค่ามากมายขนาดนั้นเลยเหรอ ที่คนเราต้องมานั่งรอคอยการกลับมาของใครสักคน
แฟนของน้องเขาเลือกที่จะแยกทางกับน้องไปแล้ว เขาเป็นฝ่ายทิ้งน้องไปเอง แล้วน้องจะมามัวหวังลมๆแล้งๆว่าเขาจะกลับมาได้ไงเนี๊ยะ เราเองก็ไม่เข้าใจ
แต่ก็อย่างว่าแหละ เด็กๆบางคนก็อ่อนโลกกันสะเหลือเกิน ชอบคิดว่าโลกสวย แต่ก็อย่าว่าแต่เด็กเลยนะ ผู้ใหญ่บางคนก็เหมือนกัน ชอบคิดเข้าข้างตัวเอง ให้ความหวังลมๆแล้งๆกับตัวเองไปวันๆว่าเขาอาจจะกลับมา
คนเราเหรอ ถ้าเขาเลือกที่จะทิ้งเราไปแล้ว ทำไรเราต้องไปง้อหรือหวังว่าเขาคนนั้นจะกลับมาด้วยละ
ถ้าเขารักเราจริง เขาก็คงไม่ทิ้งเราไปตั้งแต่แรก อย่ามัวหลอกตัวเองไปวันๆเลย สู้เราเอาเวลาเหล่านั้นมาฉุกคิดดีกว่าว่า สรุปแล้วเราจะเอายังไงดีกับชีวิต จะเลือกเดินไปทางใหนดีกัน ชีวิตเราต่อไป จะเอายังไงดี จะเดินหน้าไปยังไง จะไปซ้ายหรือจะไปขวาดี เพราะเราจะมามัวปล่อยชีวิตเราเพื่อรอใครสักคนให้เขากลับมาหนะ มันก็ยากและเป็นการเสียเวลา
เราก็ต้องคิดด้วยว่า ถ้าเขากลับมาแล้ว ทุกอย่างจะเหมือนเดิมมั๊ย แก้วที่มันร้าว ไม่นานมันก็คงจะแตก แก้วที่แตกแล้ว จะกลับเอามาซ่อมแซมทากาวติด กาวยาใจ กาวประสานใจ อะไรต่ออะไรก็คงจะไม่เหมือนเดิม
สู้เราเอาเวลามาสู้กับความเป็นจริง มาเผชิญชีวิตความเป็นจริงจะดีกว่ามั๊ย ชีวิตเรามันต้องมีค่ามากกว่านี้สิ เราควนจะทำอะไรให้กับตัวเอง ทำชีวิตตัวเราเองให้ประสบความสำเร็จทั้งหน้าที่การงาน และชีวิตส่วนตัว หาความสุขให้กับตัวเอง ให้อีกฝ่ายเขานึกเสียดายเราสิ ถึงตอนนั้นเราก็คิดว่า ตัวน้องเองคงจะมีทางเลือกที่ดีกว่านี้เยอะแยะเข้ามาในชีวิต หรือหากน้องเลือกที่จะอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว มันก็ดีไปอีกแบบนะ
ชีวิตเรา เราเลือกได้ เราออกแบบได้ อย่าให้ใครบางคนมากำหนดหรือบงการชีวิตเรา
ชีวิตเรา เราต้อง take control.... เลิกหลอกตัวเอง
เผชิญหน้ากับความเป็นจริง ทั้งกับความทุกข์หรือความสุขที่เข้ามาในชีวิต เราต้องรับมันให้ได้เสมอ
ก็แนะนำให้เราคิดกันว่า ชีวิตนั้นมีค่าเสมอ ใครไม่เห็นค่าของเราก็คงต้องปล่อยเขาไป ก็แค่นั้นเอง เราก็ควรดำเนินชีวิตเราไปตามปกติ บาดแผลในใจเหรอ ให้เวลามันสักหน่อย ช้าบ้าง เร็วบ้าง มันก็คงจะหายไปเอง
แต่ที่แน่ๆคือ เราจะต้องไม่หลอกตัวเอง
No comments:
Post a Comment