การให้ การปลดปล่อยและปล่อยวาง

เคยมั๊ยที่เรายึดติด ยึดถือ และยึดมั่นกับอะไรมากๆ เราก็จะผูกพันและรู้สึกว่าเป็นพันธะ แต่รู้มั๊ยว่าถ้าอยู่นานๆไปมันก็อาจจะกลายเป็นภาระก็ได้นะ...

แต่ถ้าหากเรารู้จักการปล่อยวาง การไม่ยึดมั่นถือมั่น แล้วชีวิตเราก็จะสบาย เบา ไม่หนัก

การปล่อยวาง การไม่ยึดมั่นถือมั่นสามารถปฏิบัติและทำกันได้ง่ายๆ เริ่มจากจุดเล็กๆน้อยๆที่บ้าน

ชีวิตคนเราในปัจจุบัน หลายๆคนเป็นคนชอบสะสม สะสมสิ่งของที่เราไม่ใช้แล้ว หรือเลิกใช้แล้ว อย่างที่เห็นได้ชัดก็คือ ของเล่นเด็กๆ ของเล่นของลูกๆ เพราะพอเขาเริ่มโตกันแล้ว เขาก็จะไม่เล่นสิ่งของพวกนั้นแล้ว นั่นก็รวมไปถึงเสื้อผ้าของเด็กๆด้วย เพราะเด็กๆจะโตไวมาก เผลอแป๊บเดียว เสื้อผ้าเขาก็ใส่ไม่ได้แล้ว

ลูกลิงที่บ้านจะมีของเล่นเยอะมาก แต่ตอนนี้ลูกลิง 2 ตัวก็เริ่มที่จะโตกันแล้ว เราก็เลยต้องบอกว่า ทุกเสาร์-อาทิตย์ลูกลิงจะต้องนำเอาของเล่นที่เขาเลิกเล่นแล้ว ให้นำเอาออกมาวางไว้ที่หน้าบ้าน เผื่อให้คนที่เดินผ่านไปมาถ้าใครอยากได้ก็ให้เขาหยิบเอาไป หรือเด็กคนใหนที่เดินผ่านไปมา ถ้าเขาอยากได้ก็ให้เขาหยิบเอาไป เราให้ทำอย่างนี้ทุกอาทิตย์และก็ทำกันมานานแล้ว แต่ก็มีบ้างที่บางอาทิตย์เราก็ลืม

ลูกลิงรู้ดีว่าจุดประสงค์ของพ่อคืออะไร เพราะจริงๆแล้ว คนๆหนึงเขาจะเล่นของเล่นสักกี่ชิ้นกันเชียว เล่นแป๊บเดียวเดี๋ยวก็เบื่อ ที่บ้านเราจะไม่ค่อยซื้อของเล่นให้ลูก ที่ได้มาเยอะแยะก็จะมาจาก ยายๆ น้าๆของเขามากกว่า และก็ของขวัญตามวันอะไรต่างๆจากคนอื่น ไม่ได้มจากการซื้อสักเท่าไหร่ 

เราสอนลูกให้รู้จักการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ให้รู้จักการเป็นผู้ให้ ในขณะเดียวกัน ถ้าเราจะมองในมุมที่กว้างไปกว่านั้นก็คือ การปลูกฝังนิสัยเด็ก ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่น ฝึกกันไว้ตั้งแต่เด็กๆเลย และลูกลิงเองก็รู้กันว่า ของเล่นของเขาที่เขาเลิกเล่นอันใหนที่ยังอยู่ในสภาพดี เราเอาไปวางไว้หน้าบ้านให้คนอื่นมาเอา เป็นก็เป็นการแบ่งปันให้เด็กคนอื่นเขาได้มีโอกาสเล่นของเล่นเหล่านั้นบ้าง แบ่งๆกันไป เป็นการสอนให้เด็กไม่เห็นแก่ตัวไปด้วยในตัว บางสิ่งบางอย่างเราก็ต้องปลูกฝังเด็กตั้งแต่เล็กๆ เด็กจะได้จดจำและทำจนเป็นนิสัย

จำได้เสมอว่า "ไม้อ่อนตัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก"

ส่วนเราที่เป็นผู้ใหญ่ ก็ดีออก บ้านจะได้ไม่รก ทุกอย่างจะดูสะอาดตา น่าอยู่ ไม่รกรุงรัง เพราะปัญหาของบ้านหลายๆหลังคือ "ของเล่นลูกเต็มไปหมด"

แต่ถ้าหากเรามองไปให้ไกล ในมุมก็กว้างมากกว่านี้ มันก็เป็นการปล่อยวาง และการปลดปล่อยอีกอย่างถึง คือเราไม่ยึดติดกับวัตถุสิ่งของ ถ้าทุกคนที่บ้าน ไม่ว่า พ่อแม่ลูก ทุกคนทำกันเป็นนิสัย บอกได้เลยว่า บ้านหลังนั้นจะเป็นอะไรที่แลดูน่าอยู่มาก ทุกอย่างจะเป็นระเบียบเรียบร้อย เพราะของบางอย่างที่เราหรือลูกๆเขาไม่ใช้แล้ว เราเก็บเอาไว้ให้ฝุ่นมันเกาะเฉยๆ ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรเลย

หลายๆครอบครัวชอบที่จะทำการโล๊ะของกันครั้งใหญ่ๆ นานๆทำที และทำทีเดียวใหญ่ๆไปเลย แต่เราชอบที่จะทยอยทำความทำสะอาดไปทีละเล็กทีละน้อยมากกว่า ทำทุกๆอาทิตย์ ด้วยการเอาของอะไรที่เราไม่ใช้แล้วไปวางไว้ที่หน้าบ้าน แต่เราก็จะเน้นไปที่ของเล่นของลูกมากกว่า เพราะของบางอย่างเป็นอะไรที่ลูกๆเขาเลิกเล่นแล้วจริงๆ ส่วนของพ่อกับของแม่ก็นานๆที

ครอบครัวใหนอยากจะลองนำเอาไปทำกันดูก็ลองกันได้นะครับ โดยส่วนตัวแล้วเราคิดว่าเป็นอะไรที่ดี เพราะมันทำให้เรารู้จักการปลดปล่อยและปล่อยวาง...

โดยเฉพาะเราฝึกและหัดกันไว้ตั้งแต่เด็กๆเลย...