ชีวิตของคนทำงาน

วันนี้เราได้มีโอกาสไปตัดผมที่ร้านตัดผมราคาประหยัด เป็นพวกระบบ franchise ที่มาจากญี่ปุ่น แต่ตอนนี้ก็มีระบบร้านตัดผมแบบประหยัดกันเยอะแยะตามประเทศต่างๆแถบเอเชีย ที่เราหยอดเงินเข้าเครื่องแล้วก็ได้หมายเลขคิว ซึ่งราคาที่ถือว่าถูกมาก แค่ $10 เอง เราก็เคยใช้บริการพวกร้านตัดผมแบบราคาประหยัดตอนไปประเทศสิงคโปร์ และที่สิงคโปร์ก็มีร้านตัดผมแบบราคาประหยัดแบบนี้อยู่แทบทุกหัวมุมเมือง แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เราเห็นร้านตัดผมแบบประหยัดแบบนี้ที่ประเทศออสเตรเลีย เราก็เลยอยากจะไปลองใช้บริการดูเพราะค่าตัดแค่ $10 เอง

พอเราเข้าไปในร้าน พนักงานในร้านทุกคนก็เป็นคนจีน คอยช่วยเหลือว่าต้องหยอดเงินเข้าตู้อะไรยังไง เพราะ concept หยอดเงินเข้าตู้เพื่อเอา ticket ตัดผมยังเป็น concept อะไรที่แปลกใหม่สำหรับประเทศออสเตรเลียอยู่ แต่ที่เอเชียมีมานานแล้ว พนักงานแบบว่าอยากจะช่วยเรามาก ว่าต้องกดปุ่มอะไร กดตรงใหน ถึงแม้ว่าภาษาอังกฤษพวกเขาจะไม่ค่อยดี แต่เขาก็พยายามที่จะช่วยเรามากเลย เป็นอะไรที่ประทับใจมาก

ปกติแล้วเราจะ interact กับคนจีนก็ต่อเมื่อเราไปร้านอาหารจีนเท่านั้น พอไปทีไรก็จะเจอแต่พวกโหวกเหวกเสียงดัง พูดจาห้วนๆ เป็นอะไรที่เราไม่ชอบ

แต่คราวนี้พนักงานจีนต้องตัดผมให้เรา เขาก็พยายามสื่อสารว่าเราต้องการอะไร ยังไง ทั้งๆที่ภาษาอังกฤษเขาเองก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แต่เขาก็พยายามมากเลย ใช้มือใช้ไม้โชว์ว่าต้องการผมสั้น ผมยาว มากน้อยแค่ใหน และก็ทำงานแบบสุภาพมาก พนักงานคนนั้นเป็นคนนอบน้อมมาก มันทำให้เราเห็นใจคนทำงานอย่างเขา ว่าเออ คนเรานะ ทำงาน หาเช้ากินค่ำ และเฉพาะงานที่เป็นงานบริการด้วยแล้ว ที่ต้อง interact กับคนกับลูกค้า เป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนนะ เพราะตัวพนักงานเองต้องลด ego ของตัวเองลง และดูแลลูกค้าเป็นอย่างดี และบางทีก็ต้องรองรับอารมณ์ของลูกค้าด้วย เราประทับใจและเห็นใจคนทำงานบริการทุกคนจริงๆ

การบริการไม่ใช่งานที่ง่ายนะ เพราะเป็นงานที่ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา แล้วต้องทำให้ลูกค้าชอบ ทำให้ลูกค้าประทับใจอีก

เห็นใจและเข้าใจคนทำงานทางด้านการบริการทุกคนนะครับ...