มารไม่มี บารมีไม่เกิด

มันก็มีบ้างเป็นบางโอกาสที่เหตุการณ์บางสิ่งบางอย่างมันทำให้เราอารมณ์เหวี่ยงและอยากจะโต้ตอบอะไร ใครสักคน บางทีเราก็อยากจะทำ อยากจะตอบโต้เพื่อความสะใจ แต่เราก็ได้แต่บอกตัวเองว่า นี่อาจจะเป็นบทพิสูจน์ก็ได้ว่า สรุปแล้วเรามีความอดทน และอุเบกขา ปล่อยวางได้มากน้อยแค่น้อย

เราก็ได้แต่บอกกับตัวเองเบาๆ ลึกๆในใจว่า "มารไม่มี บารมีไม่เกิด"

ก็คนเคยบอกเราเอาไว้ว่าถ้าหมาเห่า ไม่ต้องไปเห่าตอบ เดี๋ยวมันจะมีหมาเพิ่มมาอีก 1 ตัว ใจจริงๆลึกๆก็อยากจะเป็นหมาสักรอบนะเพื่อความสะใจ

บางคนก็บอกว่าถ้าไปเห่ากับหมาแล้วชนะ แล้วเราจะไปบอกคนอื่นว่าไง ว่า "เออ... ชนะหมาว่ะ" อะไรประมาณนี้เหรอ มันก็ไม่เห็นมีอะไรที่น่าภูมิใจนะ

เอาหนะ ได้แต่พยายามบอกกับตัวเองว่า ทำงานของเราต่อไป ไม่ต้องไปสนใจเสียงมาร เราก็ได้แต่หวังว่า ขอให้การปล่อยวางและอุเบกขาในครั้งนี้ได้ส่งผลเป็น positive energy ให้มันเข้ามาในชีวิตด้วยเถอะ อย่าให้เป็นอะไรที่สูญเปล่าเลย....