เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

ทุกสิ่งอย่างในชีวิต มี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป

ไม่ว่าจะเป็น
ความรัก โลภ โกรธ หรือหลง

หลาย ๆ คนอาจจะมองข้าม "ความหงุดหงิด"

แล้วความหงุดหงิดหละ
เราถือว่าเป็นความโกรธหรือเปล่า

เราคิดว่าคงไม่นะ

หงุดหงิด ไม่ถึงกับโกรธ

หงุดหงิด เป็นอาการของความรำคาญมากกว่า
หรือการคาดหวังอะไรจากใคร หรือจากอะไรบางสิ่งบางอย่าง แล้วไม่ได้อย่างที่หวัง

หากเมื่อไหร่เราเกิดความหงุดหงิดขึ้นในใจ
รับรู้ เท่าทัน ตัดความคิดนั้นออกทันที

หรือหากหาทางแก้ไม่ได้ วิธีที่ดีสำหรับเรา คือ เข้านอน
เดี๋ยวตื่นเช้าขึ้นมา ความคิดและสถานการณ์มันจะเปลี่ยนไปเอง

เพราะการที่เราไปมุ่งมั่นและจดจ่อกับอะไรบางอย่าง
มันเหมือนไปการไปเติมเชื้อไฟให้มัน

และมันก็สุมไหม้จิตใจเรา
โดยเฉพาะความคาดหวังอะไรจากใครคนอื่น

อย่าลืมนะครับว่า
เราเปลี่ยนแปลงอะไร ใครคนอื่นไม่ได้
นอกจากตัวเราเอง

หากเราคาดหวังอะไร จากใครสักอย่าง และมันไม่เป็นไปตามอย่างที่หวัง บางทีมันก็อาจจะฤกษ์งาม ยามดี ที่เราจะต้องมาลองนั่งคิด พิจารณาเข้าไปให้ลึก ถึงจิตใจและความนึกคิดของเรา

ว่าเราคาดหวังอะไร จากอีกฝ่ายที่เขาไม่รู้ตัวเลยหรือเปล่า
อย่าลืมว่า มุมมองชีวิต และการใช้ชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

เราคงจะคาดหวังอะไรให้ทุกคน ทุกสิ่งอย่าง เป็นไปตามที่คาดหวังไม่ได้

หากเราไม่ได้อะไรอย่างที่หวัง มันก็กลายเป็นบ่อเกิดของ อาการหงุดหงิด และความรำคาญ ที่มันเกิดขึ้นมาในจิตใจ

เป็นไฝเผาใจเราเอง

ดับไฝในใจง่าย ๆ ด้วยการไปนอน 
นอนเสร็จตื่นมา รู้สึกว่าความคิดมันผ่อนคลายขึ้น

จริตของแต่ละคน อาจจะไม่เหมือนกัน
แต่ของเรามันเป็นแบบนี้

ถ้าหากพยายามแล้ว ลองทำแล้ว ที่จะดับไฟในใจ มันร้อนรุ่ม มันดับไม่ได้ เพราะมัน peak สุด

ทำอะไรไม่ได้ ก็คงต้อง "นอน"

เราเชื่อว่า ทุกอารมณ์และความรู้สึก มี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป

ไฟสุมทรวง อารมณ์หงุดหงิด ก็เช่นเดียวกัน
มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วขณะ เดี๋ยวมันก็ดับไป

ตื่นขึ้นมา เริ่มต้นวันใหม่ เราคิดว่า
ชีวิตมันสดใสกว่าเดิมนะ