ไม่โกรธ

กับชีวิต ก็มีบ้างเป็นบางทีที่เรารู้สึกว่าเราโดนเอาเปรียบ ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ

เราก็บอกกับตัวเองว่า

ทุกสิ่งอย่างในชีวิต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

เราจะไม่โกรธ

เราจะไม่โทษใครทั้งสิ้น

อะไรที่มันเกิดขึ้นกับเรา เราอาจจะเคยไปเอาของเขามา โดยที่เรารู้ตัว หรือโดยที่เราไม่รู้ตัว

เราให้อภัยทุกคน อย่างไม่มีข้อแม้น

หากไม่มีเขา เราก็คงไม่ได้เรียนรู้

เขาพวกนี้คือ “ครู”

เราคิดง่าย ๆ สั้น ๆ ว่า "เขาคงมีความจำเป็นมากกว่าเรา" ก็แค่นั้นเอง

เราไม่ได้โลกสวย แต่เราคิดอย่างนั้นจริง ๆ

ยิ้มให้กับชีวิต

ทำงานของเราต่อไป

เราตั้งใจเอาไว้แล้วว่า ชีวิตนี้เราต้องการที่จะทำอะไร

เป้าหมายชีวิตของเราชัดเจน

อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ ไม่ทำให้เราไขว้เขวได้หรอก

คิดการใหญ่ ใจต้องนิ่ง

ปล่อยวาง

ให้อภัย

ให้ความรัก

ให้ความเมตตา

เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก

"ททมาโน ปิโย โหติ"

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก

รวมถึงการให้อภัยด้วยจ๊ะ และต้องให้อภัยอย่างไม่มีข้อแม้ด้วย

หลาย ๆ คนอาจจะคิดว่า  “ใช่สิ เธอมีพอแล้ว เธอพูดได้”

จริง ๆ แล้วเราไม่ได้ “มีพอแล้ว” อะไรเลย

ชีวิตเราก็ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง

เราไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด

แต่เรารู้จักคำว่า “พอ”

เรารู้จักความพอดี ไม่โลภ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าขี้เกียจ

ก็เพียงแค่ว่า ณ วันนี้ เราพอใจกับสิ่งที่เรามีอยู่

ชีวิตเราทุกวันนี้ก็อยู่อย่างพอเพียง และเพียงพอ ใช้หลักการนี้ในการดำเนินชีวิต ทำแล้วมันมีความสุข สุขที่มาจากข้างใน สุขที่ไม่ต้องซื้อมาด้วยเงินทอง

กับชีวิตการทำงาน มันก็อาจจะมีบ้างที่บางทีเราก็คิดว่า เราใจดีมากเกินไปหรือเปล่านะ

เราโดนใครบางคนกำลังเอาเปรียบเราหรือเปล่านะ

แต่ก็อย่างที่บอกแหละ

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

เราให้อภัยพวกเขาเสมอ

หรือบางทีมันก็อาจจะเป็นการสื่อสารที่ไม่ลงตัวหรือเปล่านะ

หรือบางทีมันอาจเป็นการคาดหวังอะไรที่ไม่ลงตัวหรือเปล่านะ
เราก็คาดหวังว่าทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเรา เขาเข้ามาด้วยความจริงใจ ไม่ได้เข้ามาเพื่อแสวงหาผลประโยชน์อะไรจากเรา

สุดท้ายแล้ว เราเองหรือเปล่าที่ผิด

ผิดที่ไปคาดหวังอะไรแบบนั้น

ผิดที่คิดแบบคนโลกสวยหรือเปล่า

แต่ก็ไม่เป็นนะ

“ผิด” เป็นครู

ประสบการณ์คือการเรียนรู้

ประสบการณ์ เรียนรู้ แก้ไข

เราก็คงต้องระวังตัวมากขึ้น อย่าไปคาดหวังอะไรกับใคร เพราะถ้าหากเราไม่ไปคาดหวังอะไรกับใครแล้ว เราก็จะไม่ผิดหวัง

เราก็ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก เราคิดง่าย ๆ ว่า ก็เพราะเขาคิดแบบนั้น เราก็เลยเป็นแบบนั้น ถ้าเขาคิดแบบเรา เขาก็คงเป็นแบบเราแล้วสิ

ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา สุดท้ายแล้ว เราเองนี่แหละ ที่สร้างมันขึ้นมา บางทีเราก็ต้องระวังตัวเราเองให้มากขึ้น เหตุการณ์อะไรต่าง ๆ จะได้ไม่เกิดซ้ำซ้อน

เหตุการณ์ทุกสิ่งอย่างในชีวิต มันมีทั้งด้านดีและด้านลบ

เหรียญมี 2 ด้านเสมอ

ให้เรามองหาด้านที่ดีก็แล้วกัน เราจะได้ไม่ “เจ็บ”