ขยะสังคม

มีอยู่วันหนึ่ง พี่ J นั่งอยู่ที่คลีนิค เนื่องด้วยคลีนิคที่พี่ J นั่งอยู่ มันติดกับร้านขายยาพอดี ในขณะที่นั่งรอ เราก็เห็นเด็กกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง แต่งตัวเซอร์ๆเดินเข้าออกในร้าน พากันหัวเราะคิกคัก ไม่ได้สนใจคนรอบข้าง มองดูออกทันทีเลยว่า พวกนี้เป็นพวก junkies พวกไม่ทำงาน วันๆรอรับเงินจากรัฐบาล ไอ้เราหรึก็ทำงานแทบตายกว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท แต่ละดอลล์ เห็นเด็กพวกนี้แล้วก็เหนื่ยอใจ บางทีเราก็สงสัยว่า เอ๊ะ ถ้าเค๊าไปโรงเรียน ไปเรียนหนังสือ เค๊าก็น่าจะมี skill สามารถหางานทำได้นะ หรือเค๊าเลือกทางออกที่ง่ายๆ ที่สบายๆ คือไม่ทำอะไรเลย ไม่เรียน ไม่ทำงาน รอเงินจากรัฐบาลทุก 2 weeks

เราก็ได้แต่คิดอยู่ในใจว่า ถ้ารัฐบาลบังคับเด็กๆพวกนี้ไปเรียนอะไรก็ได้ที่ TAFE หรือที่ senior college ชีวิตพวกเค๊าก็น่าจะค่ามากกว่านี้นะ ไม่ใช่ปล่อยชีวิตไปวันๆ ไร้จุดหมายเช่นนี้ ไร้จุดหมายไม่เป็นไร แต่มาเป็นภาระสังคมนี่สิ รับไม่ได้จริงๆ

เห็นแล้วก็เหนื่อยใจ พ่อแม่พี่น้องเอ๊ย