Sunday, September 27, 2009

อย่าหลอกตัวเอง

อย่าหลอกตัวเองเลย เพราะว่าหลอกคนอื่นได้ หลอกตัวเองไม่ได้หรอก

มีน้องบางคนที่นี่ ที่เพิ่งได้มีโอกาสมาอยู่เมืองนอกเป็นครั้งแรกในชีวิต ตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยห่างไกลพ่อแม่เลย จะทำอะไรก็จะอยู่ในสายตาของพ่อแม่ และครอบครัวมาโดยตลอด แต่พอได้มาเรียนต่อเมืองนอก ได้มาอยู่เมืองนอก ได้ห่างไกลจากสายตาของพ่อแม่และที่บ้าน ลวดลายต่างๆก็ไม่เคยออก มันก็จะเริ่มเล็ดลอดออกมา

ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยความสิระ จะกลับบ้าน จะเที่ยวยังไง ที่บ้านก็ไม่เคยรู้ เพราะตอนอยู่ที่เมืองไทย ไม่ค่อยออกเที่ยวเลย เด็กดีมาโดยตลอด ที่บ้านโทรมา จะตอบจะพูดไปยังไงก็ได้ เพราะที่บ้านไม่เห็น ไม่ได้รับรู้ เรียนไม่จบ ก็ไม่เป็นไร ก็บอกที่บ้านว่าที่นี่มันเรียนยาก ก็เท่านั้นเอง

จากภาพลักษณ์ที่เป็นคุณน้องหนู คุณลูกสุดที่รักของคุณพ่อ คุณแม่ คุณตา คุณยาย คุณปู่ และคุณย่า ก็ได้สลัดทิ้งไปหมดแล้ว ขอใช้ชีวิตให้สุดคุ้ม เที่ยวให้สุดเหวี่ยง พอที่บ้านที่เมืองไทยมาเยี่ยมที ก็สร้างภาพตบตา สร้างฉากแสดงละคร ว่าน้องหนูหนะ ยังเป็นน้องหนูที่หวานแหววและเรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้เหมือนเดิม (แต่ข้างในยับมาก) พ่อแม่และที่บ้านจะได้อุ่นใจ ส่งตังค์มาให้ใช้ต่ออีกเรื่อยๆ

เมือไหร่นะ น้องหนูปลอมๆพวกเนี๊ยะ จะเลิกหลอกตัวเอง และหลอกคนอื่นเสียที สงสารคนที่อยู่ทางบ้านที่เมืองไทยหนะ ส่วนพวกเราพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆที่อยู่ที่นี่ ก็เห็นไส้เห็นพุงหมดแล้วแหละ สร้างภาพลักษณ์ไปก็เท่านั้นแหละ ขอบอกว่า "ไม่ work" แล้วหละ หลอกตัวเองไปวันๆ ก็เท่านั้นแหละ ไม่ต้องหลอกตัวเองออก เปิดเผยมาเลยดีกว่า ว่าตอนนี้หนะ "ดีแตก"