วันนี้พี่ J มีนิทานจะเล่าให้ฟัง ฉะเอิ่งเอิงเอย
กาลครั้งยังไม่นานเท่าไหร่ มีน้องตอคนหนึ่ง เธอพูดจาอ่อนหวาน ก้นเปรี้ยวหรือเปล่าไม่รู้นะ ลองไปชิมกันเอาเองก็แล้วกัน รู้แล้วมาบอกพี่ J ด้วย
เอ๊า เข้าเรื่องของน้องตอกันต่อ นอกจากเธอจะพูดจาอ่อนหวานแล้ว เธอก็ยังแอ๊บแป๊ว ทำตัวเป็นเด็กไร้เดียงสา บางทีเราก็เดาไม่ออกว่า โง่จริง หรือแกล้งโง่ แต่อะไรก็ตามแต่ น้องตอเธอขอแอ๊บแป๊วไว้ก่อน เอาเป็นว่า น่ารัก ไร้เดียงสาไว้ก่อน บางทีเธอก็ลืมไปเลยว่า เธอหนะเกินวัยแอ๊บแป๊วไปนานแล้ว จุ๊.... จุ๊.... จุ๊...
ที่น่าสมเภทที่สุดก็คือ น้องตอ จะตอไปเรื่อยเปี่อย สร้างภาพไปเรื่อยว่าเธอ innocent แต่หารู้ไม่ว่า จริงๆแล้วเจนโลก และโชกโชนมาหลายรูปแบบ แบบใหนเหรอ จุ๊.... จุ๊.... ไม่บอก
พอคนเริ่มรู้ธาติแท้ของเธอ น้องตอก็หลบหน้าหายไปพักหนึง จู่ๆเธอก็โผล่เข้ามาในชีวิตอีกครั้ง ตอไปว่า อุ๊ย เดินผ่านมาทางนี้ เลยแวะมาหา เออ แปลกเน๊อ แล้วที่ผ่านๆมา มันไม่เคยเดินผ่านมาทางนี้เลยเหรอวะ คนแบบนี้ก็มีด้วย กรวดน้ำค่ำขัน เราพบกันชาติเดียวนะน้อง จุ๊.... จุ๊.... จุ๊....
เอ๊ะ แล้วคนที่อ่านอยู่ตอนเนี๊ยะ หนูชื่อน้องตอหรือเปล่าเนี๊ยะ... จุ๊.... จุ๊.... จุ๊....
No comments:
Post a Comment