เดินไปข้างหน้า

กลับมาดู blog ตัวเอง โอ๊ว ไม่ได้เขียน blog นี้ ก็เกือบ 4 เดือนเข้าไปแล้ว โทษทีครับ ช่วงนี้ P' J ยุ่งไปหน่อย ใหนจะสอนหนังสือ ใหนจะธุรกิจ ใหนจะเรียน

เอาเป็นว่า พี่ J จะพยายามเจียดเวลามาเขียนก็แล้วกันนะครับ

พี่ J เพิ่งจะกลับมาจากเมืองไทยได้ไม่นาน ก็ได้ไปสังเกตุเห็นอะไรที่ชวนเก็บเอามาคิด

มีน้าคนหนึ่ง เป็นคนขับรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง จำได้ว่า พี่ J ตอนอยู่ ป.5 น้าคนนี้เป็นคนขับรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างอยู่ เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี น้าคนนี้เค๊าก็ยังเป็นคนขับรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง อยู่เหมือนเดิม ในใจลึกๆเราก็คิดขึ้นมาว่า เออ คนเราถ้าไม่มีการพัฒนาตัวเอง ถ้ามัวแต่ย่ำอยู่กับที่ เค๊าคนนั้นก็จะไม่ไปใหนเลย ชีวิตก็ก็จะอยู่ที่เดิม จะกี่ปีผ่านไปเค๊าคนนั้นก็ยังจะย่ำอยู่ที่เดิม

ในขณะที่ใครบางคน อยากเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ เรียนป.ตรีเสร็จ ก็อยากเรียนป.โท ป.โทเสร็จก็อยากเรียนป.เอก มันเป็นอะไรที่มีการก้าวเดินไปข้างหน้า มันเป็นอะไรที่รู้สึกว่า เป็น self-fulfillment อีกอย่างหนึ่ง มันเป็นการพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด

ไม่ได้หมายความว่าเราต้องเป็นคนทะเยอทะยานนะครับ
ไม่ได้หมายความว่าทุกคนต้องเรียนโท เรียนเอก กันหมดทุกคนนะ
ทุกคนมีทางเลือกเป็นของตัวเอง แต่ก็อยากให้เป็นทางเลือกที่ดี มีการพัฒนาตัวเอง ย่างก้าวไปข้างหน้า อย่าย่ำอยู่ที่เดิม

อยากได้ชีวิตแบบใหนก็เลือกเองนะครับ

ก็ได้แต่หวังว่าเราคงจะได้เจอกันที่จุดหมายปลายทางนะครับ