เหนื่อยนะกับการที่ต้องวิ่งตามหาฝัน

คนเรามีหน้าที่ที่แตกต่างกันออกไป มีฝันที่แตกต่างกันออกไป การที่คนเรามีความฝัน มีจุดเป้าหมายของชีวิตเป็นสิ่งที่ดี มันทำให้ชีวิตคนเรามีค่า มีรสชาติดี มันทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่ได้ปล่อยวันเวลาให้เปล่าประโยชน์ไปวันๆ แต่บางทีการที่เราวิ่งตามหาฝันเนี๊ยะ มันก็เหนื่อยเอาการเหมือนกันนะ ไม่ใช่เล่นเชีย
คนเราต่อให้อึดสักแค่ใหน ก็มีเหนื่อยบ้าง เซ็งบ้าง ตามประสามนุษย์ปุถุชนคนหนึ่งก็เท่านั้นเอง เหนื่อย เซ็ง แต่ไม่ท้อ เหนื่อยก็หยุดพัก

เหนื่อยมันทำให้เรารู้ว่า เราก็คนเป็นมนุษย์ทั่วๆไป ไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนอะไรมาจากใหน เหนื่อยมันทำให้เรารู้ว่า เรานะไม่ได้ดีเด่น ไม่ได้ดีเลิศประเสริจศรีเกินกว่าใคร และมันก็ทำให้เรารู้ว่า humble กับการใช้ชีวิตหนะ ดีที่สุด ไม่เปลืองตัว ไม่เปลืองใจ

ณ วันนี้ เราเป็นอะไรมิทราบ สงสัยท่าจะวิ่งตามหาฝันมากไปหน่อย ไม่ว่าจะเรื่องทำงาน เรื่องทำธุรกิจ และก็เรื่องการเรียน คืนนี้ทั้งร่างกายและจิตใจ ขอหยุด ขอ break ขอแหกกฏก็แล้วกัน

งั้นวันนี้เราจะพัก เราจะขอหยุดอยู่นิ่งๆ ไม่ทำอะไร ปลดปล่อยและปล่อยวาง ไม่วิ่งตามฝัน ปล่อยวางได้ ไม่วิ่งตามฝัน (สัก 1 วันเอง) มันก็สดชื่น และมีกำลังใจและกำลังกายได้แฮะ
แต่ทำปล่อยๆไม่ดีนะ มันจะทำให้เราเฉื่อยชา และเป็นคนไร้คุณภาพ พวกขยะสังคม
งั้นไปหละ ขอตัวไม่วิ่งตามฝัน 1 วัน