ความสำเร็จ ไม่ได้เกิดขึ้นได้แค่ชั่วข้ามคืน

กราบขอบคุณทุกคนเข้ามาอ่าน blog ของเราที่ http://jpp168immi.blogspot.com/

เห็นตัวเลข 600,000 total pageviews ก็มีความสุขแล้วครับ
เพราะนี่ blog ที่เขียนเอง ทำเองทุกอย่าง คนเดียว ทุกตัวอักษร

สะกดภาษาไทยถูกบ้าง ผิดบ้าง เราก็เรียนรู้กันไป ก็ไม่เคยคิดว่ามาอยู่เมืองนอกจะต้องมาเขียน blog อะไรเป็นภาษาไทยแบบนี้

ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้นเสมอ
เราเริ่มทั้ง ๆ ที่เราไม่พร้อม
เราเริ่มทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ค่อยจะมีเวลา เพราะตอนนั้นเราก็ทำธุรกิจอะไรของเราอย่างอื่นอยู่แล้ว

เราเริ่มจากจุดเล็ก ๆ แบบ "ป่าล้อมเมือง"
เราเริ่มเพราะคิดว่าอยากจะเขียน blog 
เราเริ่มเพราะเราคิดว่าสิ่งพิมพ์ในเมืองใหญ่ เราคงเข้าไม่ถึง เราก็เลยเลือกที่จะเขียน blog แทน และตอนนั้นก็ยังไม่ได้ทำพวก facebook page พวกอะไรด้วยซ้ำ ตอนนั้นคิดว่าไม่จำเป็น ไม่รู้จะทำทำไม เราก็คิดว่า เราก็เขียน blog ไป มีงานเข้ามาก็ทำ ไม่มีงานเข้ามา เราก็มีธุรกิจของเราอยู่แล้ว พออยู่พอกิน ไม่ได้อะไรมากมาย

จากวันนั้น มาถึงวันนี้ 10 ปีผ่านไป
สิ่งเล็ก ๆ ที่ทำวันละนิดวันละหน่อย มันก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
สิ่งที่เราทำและเริ่มจากจุดเล็ก ๆ เริ่มขยายตัวและแซงหน้างานและธุรกิจตัวอื่นที่เราทำ

กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่หลาย ๆ คนคิด หลาย ๆ คนเห็น

มันคือการทำงานหนัก
มันคือการไม่นอนตื่นสาย
ไม่อายหากิน 
ไม่หมิ่นเงินน้อย
ไม่นอนคอยวาสนา

และอะไรอื่น ๆ เยอะแยะอีกมากมาย
กับการใช้ชีวิตที่แตกต่าง
กับวิสัยทัศน์ที่อาจจะไม่เหมือนใคร 
(เข้ามาดูหรือติดตามกันได้ที่ "https://www.facebook.com/because.jpp")

กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ เราโดนมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคำพูดจาที่ดูถูกเหยียดหยามของป้า ๆ จากพวกบริษัทยักษ์ใหญ่ในเมืองใหญ่ ๆ 

ก็ไม่เป็นไรจ๊ะ ยักษ์ใหญ่ เวลาล้มแล้วมันเสียงดังดีนะ!!!

10 ปี ผ่านไป คำพูดเหล่านั้น มันคือแรงผลักดัน
10 ปี ผ่านไป ตอนนี้ไม่ได้สนใจคำพูดเหล่านั้นแล้ว
10 ปี ผ่านไป วุฒิภาวะ การศึกษา ธุรกิจ หน้าที่และความรับผิดชอบอะไรต่าง ๆ ของเราก็เปลี่ยนไป

focus ของเราก็เปลี่ยนไป
Where the focus goes, the energy flows. (Tony Robbins)

คนเรานะ ถ้าเรา focus energy ไปที่ไหน สิ่งนั้น ๆ ที่ทำมันก็จะออกมาดี มันเป็นเรื่องธรรมชาติ มันเป็นเรื่องของสัจธรรม ไม่เกี่ยวกับกฎแรงดึงดูด ดูดดึงอะไรนั่น

จะอะไร ยังไงก็ตามแต่ "โปรดอย่ามองเห็นฉัน เฉพาะตอนที่ฉันอยู่บนที่สูง" (น้องกัลยาณมิตร คนใกล้ตัว) การที่คนเราจะปีนป่ายมาถึงจุดนี้ได้ มันคือความเพียร มันคือความพยายาม

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จะยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานของเรากันต่อไป
เลิกวิธีการทำงานของเราต่อไป
เราก็อาจจะมีคนรักบ้าง คนชังบ้าง ไม่เป็นไรจ๊ะ เราผ่านชีวิตมาเยอะมากพอแล้ว เราเจอและเห็นอะไรต่อมิอะไรมาเยอะแล้ว ตอนนี้ชีวิตมันมาถึงจุด "เฉย ๆ" "นิ่ง ๆ" "แล้วแต่เธอจะคิด" แล้ว

ถ้าหากชีวิตเราคิดได้เช่นนี้ ชีวิตเราก็จะมีความสุข
และมันก็สามารถทำได้จริง ๆ 
ไม่ได้มโน เพราะมันคือชีวิตจริง

คิดการใหญ่ ใจต้องนิ่ง (พี่กัลยาณมิตร คนใกล้ตัว)
ทำงานของเราต่อไป
ชีวิต ธุรกิจ หน้าที่ และการงาน
มีอะไรทำ ก็ทำกันต่อไป

วันหนึงมี 24 ชั่วโมง นั่นคือ 86,400 วินาที
ทุกคนมี 24 ชั่วโมงเท่า ๆ กัน
เราเวลาเหล่านั้นไปทำงานกี่ชั่วโมง ทำอะไรเพื่อตัวเองกี่ชั่วโมง ทำอะไรเพื่อคนอื่นหรือสังคมกี่ชั่วโมง

หรือว่าวัน ๆ มันหมดกับการหายใจทิ้งไปวัน  ๆ โดยที่เกิดประโยชน์อะไรเลย

คนเรานะ ทำแบบไหน ก็จะได้แบบนั้น
คิดแบบไหน ก็จะได้แบบนั้น
มันเป็น cause และ effect
เพราะฉะนั้น มันถึงเป็นเช่นฉะนี้
เพราะทุกอย่าง มีเหตุและผลในตัวของมันเอง

หากใครคิดจะทำอะไรยังไงแล้ว เราก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
คนไทยอยู่ที่ไหนก็ประสบความสำเร็จได้
อย่าให้ใครมาตีกรอบชีวิตเรา
เราไม่ต้องคิดนอกกรอบ เพราะเราไม่มีกรอบ เราต้องเป็นตัวของตัวเอง

ใครที่คิดจะทำอะไรอยู่ ณ ตอนนี้ คิดอะไรอยู่ ทำเลย ทำทันที อย่าคิดนาน

ไม่ต้องฟังเสียงนกเสียงกาให้มาก
ทำ พิดพลาด แก้ไข เรียนรู้

การกระทำของเราทุกอย่างมีแค่ 2 ผลลัพธ์คือ
"สำเร็จ" หรือไม่ก็ "เรียนรู้"
เห็นมั้ย มันไม่มีคำว่า ล้มเหลว ในผลลัพธ์ของการกระทำ
ทุกอย่างอยู่ที่ mindset
ถ้าเราเปลี่ยน mindset  ได้ ทุกอย่างก็เปลี่ยน

กราบขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่าน blog ทั้งของ  "J Migration Team" และก็ของ "Life จิปาถะ"

กราบขอบคุณทุกคนที่ติดตาม facebook page ทั้งของ "J Migration Team" และ "John Paopeng เพราะฉะนั้น"